ทุ่งดอกกระเจียว

ทุ่งดอกกระเจียว ณ อุทยานแห่งชาติป่าหินงาม และอุทยานแห่งชาติไทรทอง เป็นพรรณไม้ที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ เพียงปีละครั้งเท่านั้น จะเริ่มเห็นได้ในช่วงต้นฤดูฝนประมาณกลางเดือนพฤษภาคมไปจนถึงช่วงกลางเดือนสิงหาคม ของทุกปี และจะเริ่มแทงหน่อออกในช่วงต้นเดือนมิถุนายน สีของดอกกระเจียว จะออกสีชมพูอมม่วง และสีขาว

“ดอกกระเจียว” หรือที่บางคนเรียกว่า “บัวสวรรค์” นั้น เป็นพืชวงศ์เดียวกับขิง และเป็นไม้ล้มลุกซึ่งมีเหง้าอยู่ใต้ดิน ในช่วงฤดูหนาวและฤดูร้อนเหง้าดอกกระเจียวจะฝังอยู่ใต้ดิน เมื่อเข้าสู่หน้าฝน สายฝนจะปลุกเหง้าดอกกระเจียวให้แทงหน่อต่อยอดเติบโตและค่อยๆ ผลิดอกออกมาอวดโฉมความงามสมดังฉายาราชินีแห่งป่าฝน

จัดว่านางเอกของอุทยานฯ และสวยงามที่สุดในประเทศไทย

ต้นไม้ในทุ่งดอกกระเจียวลำต้นหงิกงอ

ผืนป่าเต็งรังที่มีต้นไม้น้อยใหญ่ หลายต้นมีรูปทรงหงิกงอส่วนหนี่งเพราะสภาพป่ามีแต่กรวดหินทราย ในกรวดมีแร่ธาตุในดินน้อย การเจริญเติบโตไม่เต็มที่ อีกส่วนคือ แรงปะทะจากลม ต้นไม้ต้องพยุงตัวเองให้อยู่รอดในสภาพแวดล้อมแบบนี้ได้ จึงชูยอดสูงใหญ่ไม่ได้เนื่่องจากแรงลมที่เข้าปะทะตลอดทั้งปี จึงพยายามกางกิ่งก้านสาขาออกเพื่อช่วยในการพยุงตัวเอง

หลายคนเข้าใจผิดคิดว่าดอกกระเจียวคือส่วนที่เป็นสีชมพูทั้งหมด ในความเป็นจริงแล้วนั่นคือใบประดับ ตัวดอกกระเจียวจะออกเป็นช่อ แทงออกบริเวณใจกลางลำต้น ภายในใบประดับจะเป็นดอกจริงที่มีรูปร่างคล้ายดอกกล้วยไม้ ดอกจะบานในช่วงเช้าหลังได้รับแสงแดด และจะเหี่ยวลงในช่วงบ่าย ดอกออกปีละครั้งในช่วงมิถุนายน - สิงหาคมของทุกปี

ทำไมต้นไม้ในทุ่งกระเจียวจึงมีเปลือกหนาและเป็นสีดำ

ในทุกปีพอเข้าสู่ฤดูร้อน ปริมาณฝนก็น้อยลงตามลำดับ จีงมีไฟป่าเกิดขึ้นเป็นระยะ ซึ่งจะเผาจนทำให้เปลือกไม้ของต้นไม้กลายเป็นสีดำ ส่วนใหญ่ต้นไม้ที่นี่จะเป็นต้นเต็ง และต้นรัง

และด้วยเหตุนี้ เมื่อถึงฤดูฝนต้นไม้บริเวณนี้จะดูดซับน้ำเพื่อเก็บไว้ใช้ในลำต้นทั้งปี จึงทำให้ลักษณะของเปลือกไม้จึงหนาและอวบ

หญ้าเพ็ก

หญ้าเพ็กคือพืชตระกูลเดียวกับไผ่ทำหน้าที่ช่วยพยุงให้ดอกคงตัวอยู่ได้ ทุ่งกระเจียวจะสวยสดได้ เพราะสีของดอกกระเจียวที่ตัดกับสีเขียวๆของหญ้าเพ็กนี่ล่ะ